Nagroda Bronze Prize w kategorii Projektowanie Responsywne

Parasympathy: Przestrzeń empatii i aktywnego współczucia

Kategoria uczestnika: Zespół studentów
Nazwa firmy: Uniwersytet Stanu Waszyngton
Lokalizacja: Lewiston, ID
Zespół: Zespół: Mona Ghandi, Mohamed Ismail, Marcus Blaisdell, Aisha Marcos, Ruri Adams, Sal Bagaveyev

Co by było, gdyby emocje, niewypowiedziane uczucia, lęki i pragnienia mogły manifestować się jako elementy architektoniczne odzwierciedlające doświadczenia i uczucia społeczności? W jaki sposób architektura może bardziej aktywnie przyczyniać się do naszego społecznego i psychologicznego dobrostanu? Parasympathy to interaktywne doświadczenie przestrzenne, działające jako przedłużenie umysłów osób odwiedzających. Poprzez integrację sztucznej inteligencji (AI), technologii ubieralnych i obliczeń afektywnych, projekt ten zaciera granice między sferą fizyczną, cyfrową i biologiczną oraz umożliwia mózgom użytkowników domaganie się pozytywnych zmian w ich przestrzeniach w oparciu o ich emocje w czasie rzeczywistym. Projekt ten umieszcza emocje użytkowników w samym centrum przestrzeni, reagując w czasie rzeczywistym na stan emocjonalny osób znajdujących się w niej. W projekcie wykorzystano sztuczną inteligencję jako inteligencję rozbudowaną do wspierania procesu, w którym synapsy w mózgu wyzwalają reakcje w instalacji. Zastosowana metoda jest wyjątkowa pod względem wykorzystania technologii do noszenia (tj. Empatica E4 i Open BCI EEG) jako protez do zbierania danych (tj. tętna, przewodnictwa skóry, objętości krwi i temperatury) oraz integracji sztucznej inteligencji do wykrywania emocji w czasie rzeczywistym
i komunikacji z inteligentną, interaktywną instalacją, synchronizującą zmiany w przestrzeni z otrzymanymi danymi emocjonalnymi. Urządzenie składa się z szeregu kinetycznych płytek odblaskowych składających się i zmieniających się w ustalonym w wyniku obliczeń rytmie, tworzących spektakl kolorów i wzorów podobny do zorzy polarnej. Zebrane dane biologiczne zostały przeanalizowane przez nasz algorytm ML,
i przetłumaczone na kategorie emocji. Instalacja została skalibrowana tak, aby aktywnie reagować na te dane w celu stworzenia otoczenia, które poprawi emocje użytkowników. Przykład: jeśli wykryto stres, przestrzeń ulegała przekształceniu i emitowane były uspokajające, jasne kolory, takie jak niebieski. Projekt ten miał jeden cel – uzgodnienie relacji między człowiekiem a architekturą i przedefiniowanie jej jako emocjonalnej empatii i aktywnego współczucia.